Opstipacija kod djece je čest problem koji, zbog neprijatnosti i trauma koje izaziva kod djeteta, može da ima dugotrajne posljedice i da se prenese u odraslu dob.

Nije svaki organizam isti, pa ni broj pražnjenja crijeva ne može biti isti kod svakog djeteta. Na tu brojku može da utiče i hrana koju dijete unosi, fizička aktivnost i slično.

Neka djeca imaju pražnjenje više puta dnevno. Ako je kod Vašeg djeteta taj broj nekoliko puta sedmično, to ne mora da bude razlog za brigu, ako je stolica meka a proces pražnjenja bezbolan. U svakom slučaju, dijagnozu opstipacije i eventualno liječenje treba sprovoditi sa stručnim licem, i ne djelovati po sopstvenoj procjeni.

Ako stolica nije redovna, u crijevima dolazi do nakupljanja fekalne mase. Tada se crijeva šire, a stolica postaje tvrda i teška za pražnjenje. Pražnjenje takve stolice je bolno i može biti praćeno krvarenjem, što kod djeteta izaziva strah i ono odlaže odlazak u toalet. Strah takođe izaziva i stiskanje mišića u karličnoj regiji, što još više pogoršava situaciju.

Kod veoma uredne i pedantne djece može se desiti da izbjegavaju pražnjenje crijeva jer na taj čin gledaju kao prljanje. Sve ovo dovodi do stvaranja začaranog kruga iz kog je teško izaći bez stručne pomoći.

Roditelji često u ovim situacijama koriste prirodne ljekove, povećavaju unos tečnosti ili davaju djeci probiotike na svoju ruku, ali ovi pristupi nijesu dugotrajna rješenja.

Opstipacija kod djece zahtijeva stručnu pomoć i psihološki nadzor, jer osim narušavanja fizičkog zdravlja, može da izazove psihološke probleme, zbog preživljenih trauma, osjećaja stida, kritike i slično.

U Medikidu, po prvi put u Crnoj Gori, u rješavanju opstipacije kod djece koristimo pristup provjeren u svjetskoj praksi, takozvani „bowel management programme“ (program regulacije crijeva).

Program obično traje nedjelju dana, i prilagođava se problemima koje djete ima kroz individualne planove liječenja. Prvog dana, nakon utvrđivanja dijagnoze, djetetu se vrši rentgensko snimanje abdomena. Ono je potrebno kako bi se utvrdio oblik i položaj crijeva i količina fekalne mase. U zavisnosti od rezultata pregleda i simptoma pacijenta, utvrđuje se plan liječenja, koji može da uključuje klistiranje, ljekove, promjene u ishrani ili psihološko savjetovanje.

U narednim danima pacijent se pridržava režima koji mu je određen od strane specijaliste, uz dnevnu komunikaciju sa roditeljima o napretku. Po potrebi, režim se mijenja kako bi se postigli optimalni rezultati. Krajnji cilj programa je da se otklone barijere koje sprječavaju normalno funkcionisanje crijeva, kao i da dijete stekne zdravu rutinu u regulisanju stolice. Nakon završetka programa, pacijent se periodično javlja na kontrole za praćenje napretka.

Uspjeh programa zavisi od proaktivnog zalaganja svih strana (ljekara, djeteta, roditelja), a uticaj na poboljšanje kvaliteta života djeteta i samopouzdanje je neprocjenljiv.

Benigne promjene na koži se uklanjaju u lokalnoj anesteziji, najčešće kada izazivaju nelagodu, bol ili svrab, ili variraju u veličini i boji, ali mogu se ukloniti i iz estetskih razloga.

Mladeži su benigne promjene po koži koje su najčešće prisutne od rođenja ali se mogu javiti i kasnije tokom života. Obično su smeđe do crne boje, raznih prečnika. Iako benigne pojave, mladeži mogu biti povod za kontrolu kod ljekara ako je njihov broj veći od uobičajenog.

Keratoze su promjene na koži žućkaste ili braon boje, koje nastaju kada se ćelije u površinskom sloju kože prekomjerno uvećavaju. Mogu se javiti u velikom broju, izazivaju svrab i crvenilo, i hrapave su na dodir. Roditelji ih često poistovjećuju sa mladežima, koje kao prirodnu pojavu, ne treba dirati. Međutim, keratoze nijesu problem koji prolazi sam od sebe, one vremenom mogu da rastu i formiraju pločastu izraslinu na koži. Najbolji estetski rezultat se postiže kada se keratoza ukloni što prije, zato je poželjno na vrijeme ih prepoznati i ukloniti. Keratoze se ne mogu ukloniti kremema i melemima, vec zahtijevaju intervenciju ljekara. Najučinkovitije metode za uklanjanje keratoza su hirurškom intervencijom ili radio talasima.

Ciste na koži mogu nastati kada dođe do začepljenja žlijezda ili nakupljanja starih ćelija na koži koje inače tijelo odbacuje i stvara nove. U početku mogu izgledati kao bubuljice, a iz njih se često može iscijediti gnojna masa, što često dovodi do infekcija, crvenila i svraba.

Ateromi ili lojne ciste su bezbolna ispupčenja na koži koja nastaju zbog začepljenja lojne žlijezde. Loj koji ne može da izađe na površinu kože nakuplja se u kesici koja vremenom raste. Ova lojna masa bijele boje se može iscijediti iz ciste, ali time se problem ne rješava, naprotiv, može dovesti do infekcije. Za trajno rješenje problema bez recidiva potrebno je uklanjanje ciste u cjelosti hirurškim putem.

Lipomi su dobroćudni tumori masnog tkiva. Mogu se javiti u velikom broju, i to stanje se naziva lipomatoza. Uklanjaju se hirurškim putem.

Umbilikalni granulom je crvena ili žućkasta izraslina veličine graška na pupku (umbilikusu) bebe. Jedan je od najčešćih problema sa pupkom kod novorođenih beba, a obično se javlja u prvim sedmicama po rođenju.

Granulom pupka obično nastaje odmah nakon opadanja pupčanog patrljka, kada spoljašnja strana pupka zarasta i prekriva se slojevima kože. Ako se desi da se taj proces ne završi u potpunosti, tj. da se pupak ne prekrije novim slojevima kože, dolazi do pojave granuloma.

Umbilikalni granulom se rješava kroz dvije metode liječenja, zavisno od njegove veličine a to su: lapisiranje ili podvezivanje.

Lapisiranje je metoda koja se koristi kod manjih granuloma, i podrazumijeva nanošenje srebro-nitrata sve dok se granulom postepeno ne povuče. Procedura podrazumijeva 3 do 6 posjeta ljekaru.

Podvezivanje je jednokratna procedura koja se primjenjuje kod većih granuloma, i podrazumijeva vezivanje hirurškog konca na mjestu gdje se granulom spaja sa pupkom. Time se prekida dotok krvi u granulom, nakon čega se on osuši i opadne.

Obje procedure su bezbolne. Po uspješnoj ljekarskoj intervenciji, beba se otpušta na kućno liječenje uz zakazivanje kontrolnog pregleda, i savjetovanje roditelja kako da brinu o pupku bebe u periodu oporavka.